Arama Sonuçları

Değerli Levent Çelik, isteğiniz üzerine güftesi Seyyid Vehbî ve Sünbülzade Vehbî'ye ait büyük formda eserleri ekte liste olarak veriyorum. Bu on eserden altısı tarafımca tesbit edilmiştir.

Vehbî mahlâslı iki tanınmış dîvan şâiri vardır (Seyyid Vehbî ve Sünbülzâde Vehbî). Bu gazel Sünbülzâde'nindir. Seyyid Vehbî'nin de çok sayıda şiiri bestelenmiştir. Karışıklık olmaması için hangi Vehbî olduğunun belirtilmesi uygun olacaktır.

"İbtisâmın" olacakdır.

İsmail Dede'ye atfedilen bu çok tanınmış ve pek güzel eserin güftesi de yanlış olarak Keçecizâde İzzet Molla'ya ait olarak belirtilmektedir. İzzet Molla'nın bütün şiirleri elimizdedir ve böyle bir manzûmesi yoktur. Güftenin asıl şâirini ise ne yazık ki bulamadım.

İkinci dörtlük ikinci mısra vezin ve mânâya uygun olacak şekilde "Bülbülân îder yinê feryâd ü zâr" olsa gerekdir. Hânende'de ise "Bülbüller ider yine feryâd ü zâr" şeklinde yazılmış. İkinci dörtlüğün son mısraı ise yine nakarat olan "Seyr-i gülzâr edelim ey gül-beden" olacakdır.

Amânî'nin gazeli şöyledir: Bezm-i meyde sâkıyâ devr eylesin mül gül gibi Bülbül etsin sad-hezâran girye, sen gül gül gibi Bertaraf kıl ruhlerinden turra-i müşgînini Gülsitanda olmaya rağbetde sünbül gül gibi Bûse cerr et lâ'l-i nâb-ı yârdan hat gelmeden Vakt nâzükdür geçer etmez tehammül gül...

Gülşenî tarikati şeyhlerinden Derviş İbrahim-i Gülşenî’nin oğlu ve şiirde Neşâtî Dede'nin talebesi olan Edirneli Müderris Kadı Mehmed Kâmî Çelebi'nin (1649-1724) çok güzel bir gazeli. Şiirin ilk iki beyti Hacı Sâdullah Ağa'nın meşhur Muhayyer ağır semâîsinin güftesidir.

Gazel yazılırken bir karışıklık olmuş sanırım. Doğrusu ektedir:

Yusuf Ömürlü'nün yayınladığı "TM Klasikleri İlahiler" külliyatında bu eser Dede Efendi olarak kayıtlı. Ayrıca bir de Neva makamında bestecisi olmayan nota var ve öncekinin bir çeşitlemesi olmayacak kadar farklı. Bu sebeple ben Neva'nın Ali Şirügani'ye, Isfahan'ın İsmail Dede'ye ait...

"neğam-zen" olacaktır.

Eserin güftesi Bosna Mostar'da 1637'de doğup 1699'da İstanbul'da vefat etmiş, Edirneli Rüşdî adıyla tanınan Kadı Sahhaf Ahmed Rüşdî'ye aittir.

Eserin güftesi Şeyhülislam Esad Efendi'nin bir gazelinin ilk iki beytidir. Gazelin tamamı şöyledir: Ne ol perî gibi bir dil-rübâ görülmüştür Ne ana bencileyin mübtelâ görülmüştür Olur mu safha-i rûy-i hat-âverine nazîr Hezâr nüsha-i ibret-nümâ görülmüştür O ebruvân gibi sanma hilâl-i...

Bestekâr: Çengî Ömer Efendi

Bu değerli eserin güftesi büyük devlet adamı ve şâir Koca Râgıb Paşa'ya aittir. İlk iki beyti bestelenmiş olan gazelin tamamı ektedir:

Evet Safayi tezkiresinde de var.

Kadı Ahmed Dânişî'nin (Ö. 1650) nâ'ti.

Aslında bu eserin güftesi bir başka şairin nâ'tinden alınmıştır. Oldukça uzun olan şiirin dört beyti aynen alınmıştır. Beşinci beyit ise Itrî tarafından ilâve edilmiş gibi görünüyor. Bestekârların şiirler üzerinde çeşitli tasarruflarda bulunduktan sonra güfte olarak kullanmaları pek çok örneği...

Bu eserin beste ve güftesi Itrî'nin olarak bilinmektedir. Son beyitte Itrî adı da geçtiği için güfte şairi konusunda tereddüt oluşmamıştır.

Eserin güftesi Mevlânâ'ya aittir.

Levent Bey, Merhum Ali Rıza Avni'nin "Ses ve Saz Dünyamızdan" programında "Hasret-i ruyinle..." ile ilgili olarak verilen bilginin ses kaydı ektedir.

Alaeddin Yavaşça idaresinde Erkekler Korosu okumuş bu eseri. Sözlerde de denetimden geçebilecek şekilde ufak değişiklikler yapılmış.

Eski asırlarda bazı kelimeler günümüzdeki kadar ayıp sayılmıyordu. Bestesi ve güftesi Halîfezâde Tâhir Efendi'ye ait olan enfes Sâbâ Ağır Semâi de hemen akla gelen örneklerden biridir.

Öztuna'da 20. yüzyıl başlarında yaşayan bir Esad Efendi'ye ait Evc Aksak (Zülf-i sünbül - bûyini etdin kemend) şarkı olarak belirtiliyor. Hanende'de 2 kıt'a olarak bu güfte mevcut.

Eserin güftesi Nâilî'nin bir gazelinin ilk iki beytidir. Gazelin tamamını ekliyorum. Güler Basu Şen'in okuduğu bir ses kaydı da mevcuttur.

Bu eserin güftesi Nâbî'nin gazelinden alınmıştır. Şiirin tamamı ektedir.

Kassamzade Mehmed Efendi'nin "Kurbî" mahlasını kullandığı söylenmektedir. Muhtemelen aktarılırken sehven "Kudsî" olarak kaydedilmiş olabilir. (Kaynak: KURBÎ, Kassamzâde Mehmed Kurbî Efendi). Bu bilgi Öztuna'da da mevcuttur.

Tanbûrî Ali Efendi'nin pek çok eseri gibi bu eserin güftesi de Osman Nevres'e (Nevres-i Cedîd) aittir. Gazelin tamamı ektedir.

Ümit Yazıcı'nın "Tanburi Ali Efendi Hayatı ve Eserleri" adlı kitabında bu eserin düzgün bir notası mevcuttur.

Receb Çelebi devrinden ise diye öyle düşünmüştüm. Hangi yüzyıldan acaba?

Aynı güfte ile Kapudan-zâde'nin Rehâvî Remel bestesi de olduğu Hânende'de kayıtlı. Bu eserin notasına tesâdüf edildi mi acaba?

Lenk Fahte usulünün kullanıldığı en eski sözlü eser bu olsa gerek.

Faruk Bey gazelin tamamını ilişik olarak gönderiyorum.

Levent Bey güfte 17. yüzyıl şâirlerinden Rüşdî'ye (Edirneli Sahhaf Ahmed Rüşdî 1637-1700) aittir.

Yazma nüsha bende yok. Sözkonusu tezde hem metni oluşturmada kullanılan 5 yazma nüsha, hem de kullanılmayan 9 yazma nüsha ile ilgili mâlûmât veriliyor.

Tezin Künyesi: Âlî (Edirneli Hüseyin Efendi) hayatı, sanatı, eserleri ve divanının tenkitli metni - İsmail Arıkoğlu - 1999 - Fırat Üniversitesi Yüksek Lisans Tezi. YÖK veya Fırat Ünv. açık erişim üzerinden erişilebilir.

Şairin İstanbul'da doğduğu, Edirne'de yaşadığı belirtiliyor. Belki şehir belirtmeden sadece "Adlî (Süleyman Ağazâde Mehmed)" şeklinde yazmak uygun olabilir.

Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü'nde aşağıdaki şekilde yazılmış. Uygun görürseniz bu şekilde olabilir: Âlî, Hüseyin Âlî Çelebi (d. ?/? - ö. 1648/1058) müderris, kadı, müverrih, divan şairi (Âlî, Hüseyin Âlî Çelebi)

Bu eserin güftesini ben de çok merak ediyordum ve epeyce aramıştım. Güfte Âlî'nin (Edirneli Müverrih Hüseyin Âlî, Ö: 1648) bir gazelinin 1. ve 4. beyitleridir. Ekte gazeli gönderiyorum. Fazlaca okuma hataları var gibi görünüyor. Divanın yazma nüshalarından yeniden okuyup düzeltmek gerekecektir...

Evet asıl adı Osman Nureddin olup şiirde Şems mahlasını kullanmıştır.

"Hâtif didi Adlî rıhleti târîhin / Ânîde güm itdi Post'ı abdâl-ı ecel"

Bu eserin güfte şairi olan Şems, hatalı olarak Şemsî-i Sivâsî olarak bilinmekte ve yazılmaktadır. Gerçekte ise şiir Şeyh Osman Şems'e (1814-1893) aittir. Ekte şiirin tamamı mevcuttur.

Güfte Süleyman Ağazade Edirneli Mehmed Adlî'nin bir gazelinden alınmıştır. Musiki tarihimiz için önemli olan bir husus da bu şairin Hâfız Post'un vefatı için yazdığı pek bilinmeyen bir tarih manzumesinin mevcut olmasıdır. 1744

Hânende'de sadece "İsmâil Ağa" olarak belirtilmiş.

Levent Bey, dediğiniz gibi eserin Dellâlzâde adına kayıtlı olduğu notalar var. TRT repertuvarında Kara İsmail Ağa'ya ait görünen iki Saba yürük semai var. Belki sadece bir tanesi onun olabilir.

Ne yazık ki güfte şairini bulamadım şu âna kadar.

Son mısrada "şeftâlû" şeklinde yazmak daha doğru olacaktır.

Eserin ses kaydı. Alâaeddin Yavaşça idaresindeki Klasik Erkekler Korosu tarafından 1980'li yıllarda icra edilmiştir. Bu çok güzel eserin başka bir icrasına rastlamadım.

Güfte Şeyhülislâm Esad Efendi'ye değil, Erbilli Şeyh Esad Efendi'ye aittir.

Bu gazel 18. yüzyılda yaşamış ve 1775 tarihinde vefat etmiş olan Süleyman Dâniş'e aittir. Dâniş ve Dânişî mahlaslı çok sayıda şairimiz vardır.

Güfte Dâniş'in bir gazelinden alınmıştır.

Bu eserin güftesi Moralı Nâmık Paşa'ya aittir.

Doğrusu "Ol Yûsuf-ı sânî ki güzeller güzelidir" olacaktır.