Muzaffer Efendi'nin besteyi "goygoycular" olarak belirtmesi dikkate alınmalı, zira kendisi Zekaizade'nin talebesi olan Bakırköylü Hafız İsmail Efendi'den dini eserler meşk etmiş hatta aralarındaki muhabbete binanen bu zat onu bir akrabası olan Gülsüm Hanım ile evlendirmiştir.
Levent bey'in de bahsettiği üzere, armonize/batı eserlerini de andıran havası zaten kadim ilahilerden bu ilahiyi ayırıyordu şimdi biraz daha netleşti tekke ilahilerinden neden farklı olduğu. Biraz daha araştırılıp, bu esere "Goygoycu ilahisi" denebilir. Hatta başka eserler çıkarsa diye mutlaka not alınmalı ki, bir goygoycu ilahileri repertuarı oluşabilisin; 3 tane dahi olsa konseri yapılır muazzam olur. Türkçeye/lisanımıza bu derece mâl olmuş böyle bir kelimenin hatırasını yad etmek beni heyecanlandırıyor.
Denk gelirsem haftaya paylaşayım buraya. Aslında herkes kendi mahallesindeki davulcuları çekip paylaşabilir. Öyle bir başlık da fena olmaz, sonuçta şehirde musiki adına pek numune kalmadı.
Şimdi daha anlaşılır bir anlatım olmuş. Ilk mesajınızdan, bir belgeye isnad ederek bir hüküm çıkartmışsınız gibi anladığım için pek topa girmek istemedim. 
