Refik Fersan'ın hatıralarının anlatıldığı kitapta söz konusu eserin niçin bestelendiğine dair şu bilgiyi kendi dilinden aktarmaktadır:
"1340 (1924) senesi Nisan ayında, Fahire ve çocuklarım kızamık çıkardılar. Hepsi, kırk derece ateşle yatıyordu. Ben bunlara baktıkça son derece müteessir oluyordum. Rahmi Bey de Fahire'nin çocuklarıyla birlikte son derecede rahatsız bir halde yatmalarına tahammül edemiyordu. Birgün, Doktor Kemal Cenap Bey'in de bizde bulunduğu bir sırada Rahmi Bey geldi. Zannedersem, Mayıs iptidaları olacak. Doktor, Fahire'yi ve çocukları muayene etti, ilaçları ve tertip ve reçetesini bıraktı, "Portakal şerbeti pek iyi ge lir. Portakal buldurun, bol bol şerbetini yapın, içirin. Şayet bulamazsanız üzüm kompostosu ve limonata içirirsiniz" tavsiyesinde bulundu ve gitti. Fahire dedi ki: "Acaba ölecek miyim? Bu ateş beni harâb ediyor...". Rahmi Bey, hemen şu cevabı verdi: "Evlâdım, sen bu yavrulara lâzımsın. Evvelâ kocana lâzımsın. Sen ölürsen, kocan da yaşayamaz. Bu yavruların hali ne olur? Ben dururken sen nereye gidiyorsun? Allah benim ömrümü sizlere versin yavrularım" dedi ve hepimizi ağlattı. Hastaların odasından çıkıp salona geldiği zaman Rahmi Bey, "Fahire'ye bir şarkı yaptım... Benim hatıram olarak kalsın..." dedi ve Hisarbuselik'ten bestelediği şu şarkının notasını, bana yazdırdı:
"Bir nev-civansın, şûh-i cihansın / Rûh-i revansın, sînemde cansın/Canda nihansın, nûr-i ıyansın"."
Kaynak: Bardakçı, Murat. Refik Bey... Refik Fersan ve Hatıraları. İstanbul: Pan Yayıncılık, 3. Basım, 2022.
