“(...) son asrın zâkirbaşılarından cidden değerlilerinden biri de Mehmed Şevki Beydir. Tığlızâdelerden olan bu zat, annesinin kardeşleri Mâbeynci Basri ve Hakkı Beylerin delâletleriyle küçük yaşta iken Enderun’a intisab etti. Musiki öğrendi. Bir çok dîni ve lâdînî eser elde etti. Otuz yıl fasılasız bir surette Beşiktaş’ta Yahya Efendi Dergahı’nda ve diğer bir takım kıyâmî ve devrânî dergahlarında zâkirbaşılık etti. Üsküdar’da Ahmediye Mahallesi, camii ve Tekkesi imamı, hatibi ve Şeyhi Rifaiyeden Mahmûd Efendi’nin damadı idi. Onun vefatı üzerine bu dört vazife uhdesine tevcih edildi. 1333 (1914) senesi birinci kânunun sonlarında vefat etti. İmamı ve şeyhi bulunduğu camide medfundur. Şevki Bey kıyâmî ve devrânî zâkirbaşılığında ve nevbezenlikte devrinin mümtaz bir şahsiyeti olduğu gibi mahfuzatının çokluğuyla da tanınmıştı (...)”
Sadettin Nuzhet Ergun, Türk Musikisi Antolojisi II, S. 658