Şiir Leyla Hanım'a ait. (ö. 1264/1848)
100
(Mef'ûlü Mefâ'îlü Mefâ'îlü Fe'ûlün)
1 Çeşmi gibi mestâne kıyâfet budur işte
Öz cânıma kasd eyleyen âfet budur işte
2 Dikkatle nigâh eyleyüp ol şem'-i cemâle
Yandım yine ben sûz-ı harâret budur işte
3 Gel yanıma pervâne-i hüsnüm didi ol şûh
Bî-keslere eltâf u mürüvvet budur işte
4 Bîgânelere 'arz-ı cemâl itse o meh-veş
Dünyâda o dem rûz-ı kıyâmet budur işte
5 Bir gün ben o meh-pâreyi agyâr ile gördüm
Hâlâ çekilen derd ü meşakkat budur işte
6 İncitme sen ahbâbıñı incinmeye senden
Bu 'âlem-i fânîde zarâfet budur işte
7 Teşrîfini ibrâm iderim bezme o şûhuñ
Gördükçe o dildâr ile sohbet budur işte
8 Leylâ olup ehl-i hüneriñ 'afvına magrûr
Vâsıf Beg'i tanzîre cesâret budur işte
9 Keyfi bilür almazsa bu mazmûnımı Vâsıf
Eş'ârıma revnak viren 'İzzet budur işte
Leyla Hanım Divanı, Mehmet Arslan, Kültür Bakanlığı e-kitap s. 195, Gazel 100.
