Ana Sayfa
Yeni Mesajlar
Forumlarda Ara
Eser (Nota) Arşivi
Yeni Mesajlar
Kayıt Arşivi
Yeni Mesajlar
Köşe Yazıları
Yeni yazılar
Yeni yorumlar
Yazı dizisi
Yazıları ara
Ansiklopedi
Yeni maddeler
Yeni yorumlar
Yeni puanlamalar
Ansiklopedi'de ara
Bizimle Paylaşın!
Giriş Yap
Kayıt Ol
Türkçe (TR)
Dil Seçici
English (US)
Türkçe (TR)
Neler Yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni Mesajlar
Forumlarda Ara
Menü
Giriş Yap
Kayıt Ol
Install the app
Yükle
Ana Sayfa
Güncel ve Kültürel
Geleneksel ve Klasik Türk Kültürü
Sevdiğiniz Şiirler ve Beyitler
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="Derûnhân" data-source="post: 85315" data-attributes="member: 5"><p><em>Koklasam saçlarını bu gece tâ fecre kadar </em></p><p><em><strong>Acı duysam gözünün rengine dalsam da senin</strong></em></p><p> <em>Kanatır rûhumu mâzîde kalan hâtırâlar </em></p><p><em>Doyamam ömrüme ben kalbini çalsam da senin.</em></p><p></p><p>Bu güftenin şarkısı ayrı güzel ama şu ikinci satır ayrı bir dünyâdan. 7 kelime ile öyle bir anlatıyor ki...</p><p></p><p>Bilerek acı duyalım, o kadar acı duyalım ki gözyaşına dönüşelim. Seven acıya katlanır sonuçta. Ve burada gözyaşı iki işlem birden görüyor. Hem gözün doğasının bir parçası, yurdu orası. Yâni başka bir şeye de dönüşebilirdik ama biz acıyı tercih ederek gözyaşı olmak istiyoruz. Bir de gözyaşı mâvi olur, aynı bu şahsın göz rengi gibi. Bu kapıdan geçebilmek için, yâni dalabilmek için de mâvi olmamız gerekiyor. Ayrıca dalmak demişken, bu da bize uçsuz bucaksız okyanusları çağrıştırıyor. O göz öyle bir göz. Dalalım ve kaybolalım içinde.</p><p></p><p>Dönüşmemiz (acı duymamız) elzem oluyor sonuç olarak, çünkü sâdece bu şekilde sevgilinin bir parçası olabiliriz ve gözyaşı olmamız bize yetiyor, o kadar seviyoruz çünkü.</p><p></p><p>7 kelime bana bunları anlatıyor.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Derûnhân, post: 85315, member: 5"] [I]Koklasam saçlarını bu gece tâ fecre kadar [B]Acı duysam gözünün rengine dalsam da senin[/B][/I] [I]Kanatır rûhumu mâzîde kalan hâtırâlar Doyamam ömrüme ben kalbini çalsam da senin.[/I] Bu güftenin şarkısı ayrı güzel ama şu ikinci satır ayrı bir dünyâdan. 7 kelime ile öyle bir anlatıyor ki... Bilerek acı duyalım, o kadar acı duyalım ki gözyaşına dönüşelim. Seven acıya katlanır sonuçta. Ve burada gözyaşı iki işlem birden görüyor. Hem gözün doğasının bir parçası, yurdu orası. Yâni başka bir şeye de dönüşebilirdik ama biz acıyı tercih ederek gözyaşı olmak istiyoruz. Bir de gözyaşı mâvi olur, aynı bu şahsın göz rengi gibi. Bu kapıdan geçebilmek için, yâni dalabilmek için de mâvi olmamız gerekiyor. Ayrıca dalmak demişken, bu da bize uçsuz bucaksız okyanusları çağrıştırıyor. O göz öyle bir göz. Dalalım ve kaybolalım içinde. Dönüşmemiz (acı duymamız) elzem oluyor sonuç olarak, çünkü sâdece bu şekilde sevgilinin bir parçası olabiliriz ve gözyaşı olmamız bize yetiyor, o kadar seviyoruz çünkü. 7 kelime bana bunları anlatıyor. [/QUOTE]
Alıntı ekle...
Kullanıcı Doğrulaması
Gönder
Ana Sayfa
Güncel ve Kültürel
Geleneksel ve Klasik Türk Kültürü
Sevdiğiniz Şiirler ve Beyitler
Üst
Alt