Konuya cevap cer

Bûy-i gül-i bâd-ı seherî ber-ser-i râhend

Ger mîreved ez-hôd bâz in kâfile-i nîst


buy / bûy / بوی

> Koku. (Farsça)

> Ümit, umma. (Farsça)

> Sevgi, muhabbet. (Farsça)

> Tamah. (Farsça)

> Huy. Tabiat. (Farsça)

> Kısmet, pay, nasib. (Farsça)

> Koku, râyiha. (Farsça)


gül / گل

> Küçük ve dikenli bir ağaçta olup şeklinin ve kokusunun güzelliği ile meşhurdur. Şairlere göre bülbülün sevgilisidir. Pek çok cinsi vardır. (Farsça)

> Çiçek. (Farsça)

> Gül. (Farsça)


bad / bâd / باد

> "Olsun, ola, olaydı" mânasına gelir ve kelimelerin sonuna getirilir. Meselâ: Aferin bâd : Aferin olsun. Çok yaşa. Afiyet bâd : Afiyet olsun. (Farsça)

> Yel. Rüzgâr. Soluk. Nefes. (Farsça)

> Defa, kez. (Farsça)

> Yük. (Farsça)

> Olsun. (Farsça)


ber / بر

> Üzere, üzerine, yukarı mânasına (ve Arabçadaki "Alâ" yerine edat-ı isti'lâdır) (Farsça)

> Göğüs, sine, bağır, sadır. (Farsça)

> Fayda. (Farsça)

> Hamil. (Farsça)

> Hıfz. (Farsça)

> Yan. (Farsça)

> Taraf. (Farsça)

> Nâkil. Götürücü. (Farsça)

> Meyve. (Farsça)

> Yaprak. Varak. (Farsça)

> Meme. (Farsça)

> Genç kadın. (Farsça)

> E (Farsça)

> (Burden) "Götürmek" mastarının emir köküdür. Kelimenin sonuna getirilerek terkipler yapılır. Emirber : Emir dinleyen, emir götüren. Fermanber : Emir veren. Emir dinleyen... gibi. (Farsça)

> Kara.

> "Alan, dinleyen, yeden, götüren" mânâsında son ek.

> "Üzeri, üzerine, yukarı" mânâsında ön ek.

> Üzeri. (Farsça)

> Üzere. (Farsça)

> Göğüs. (Farsça)

> Meyva. (Farsça)


ser / سر

> Baş. (Farsça)

> Başkan. (Farsça)

> Uç. (Farsça)

> Serden geçmek: Başından vazgeçmek, ölümü göze almak. (Farsça)


ger / گر

> Uyuz hastalığı.

> Türkçedeki "eğer" kelimesinin kısaltılmış şekli. Eğer, şayet mânasındadır. (Farsça)

> İsimlerin sonlarına eklenir ve yapıcılık bildirir bir edattır. Meselâ: Ahen-ger : f. Demirci. Zer-ger : f. Kuyumcu. (Farsça)

> "Yapan, yapıcı" mânâsında son ek.

> Eğer. (Farsça)


ez

> "Den, dan" mânâsında ön ek.

> ...den, ...den. (Farsça)


hod / خود

> Kendi. (Farsça)

> Miğfer, baş zırhı. (Farsça)

> Baş zırhı.


baz / bâz / باز

> Yeniden, tekrar oynatan, oynayan, geri ve arka tarafa doğru... gibi manalara gelir. Kelimenin sonuna veya baş tarafına getirilerek kullanılan bir "ek" dir. Meselâ: Ateşbâz : Ateşle oynayan. (Farsça)

> Doğan. Yırtıcı kuş. Av kuşu. (Farsça)

> Açık. (Farsça)

> Ayırma. Temyiz etme. (Farsça)

> İniş. (Farsça)

> Oynayan, yapan.

> Tekrar. (Farsça)


in / în / این

> Yabani hayvanların barınağı, yuvası. Mağara.

> İri ve güzel gözlüler.

> Bu. (Farsça)


kafile / kâfile / قافله

> Grup, topluluk.

> Kervan. (Arapça)

> Topluluk, kafile. (Arapça)


Üst Alt