[MEDIA=youtube]CRNY_YQLNrM[/MEDIA]
3. Versiyonun Darülelhan tarafından Münir Bey ve sanırım Hafız Yaşar'a birlikte okuttuğu kaydıdır. Dinî formların pek çoğunun nasıl okunması gerektiğine örnektir.
Şarkı edasıyla ilâhi okunmaz veya tam tersi, şarkıya da bu tavır uygulanamaz.
"Efendim sözler anlaşılsın diye böyle okumuyoruz artık" diye gerekçelerle ne sözleriyle ne bestesiyle ne de icrâ tavrıyla bugüne ait olmayan bir eseri bozmaya hiç kimsenin hakkı yoktur.
Eskiler hiç birşey anlamadan dinliyorlardı o zaman. Bugünki nesil de anlaya anlaya ulema mı oldu?
Müziğin kendi lisanı olduğunu, kendi öznesi, yüklemi, noktası, virgülü, soru işareti vs. olduğunu, güfte taksimatınin da her zaman bu müzik cümlelerine denk gelmediğini, kelimelerin gerek usül vurgusu için gerek müzik cümlesinin sonuna denk geldiği için bölündüğünü koca koca akademisyen hocalar anlamak istemiyorlar ya da hakikaten anlamıyorlar. Anlamadıkları bir şeyi de derslerinde anlatıyorlar.
