Bu gazel Dürrî Bey, Hazineli (ö. ?/19. yy) âit ve tamâmı şöyle:
Âyâ ne idem ol şeh-i hûbâne hediyye
Bu tuhfe-i cânım ola cânâne hediyye
Bûs-i pây-i gülbînine n'ola virse ruhsat
Bir lütf-i azimdir ki bu kurbâne hediyye
Evlâd-ı arebim tâyî aşk ile perverde
Bir kulunun abdi iken sen hâne hediyye
Beni af it padişehim dîvâne-i aşkım
Affın ol şûha bedeldir rindâne hediyye
Hak zât-i hümâyunu dâim ide âmin
Dürrî bu duâdır hele şâhâne hediyye
Mef'ûlü/ Mefâ'îlü/ Mefâ'îlü/ Fe'ûlün